The Queen....en Afscheidkamer Boxtel
The Queen... en Afscheidkamer Boxtel
Ik wist dat ik deze week weer een column zou schrijven. Had al een onderwerp. De ruwe opzet lag klaar. Maar dan is er een onverwachte gebeurtenis die alles anders maakt. Het overlijden van Queen Elisabeth de tweede. Natuurlijk, zeker vanuit mijn werk, ben ik gekluisterd aan de BBC. De live uitzending begon al toen de familieleden met spoed naar Balmoral Castle kwamen. Dit zal eindigen met de (grootse) uitvaart op maandag. Je kunt van de Engelsen denken wat je wilt, maar traditie lijkt wel door hen te zijn uitgevonden. Dagen van vaste gebeurtenissen die door de commentatoren van de BBC op een interessante wijze worden uitgelegd. De proclamatie, het overdragen van de sleutel aan de nieuwe koning Charles de derde. Verblijf van de uitvaartkist met de Queen in verschillende kastelen en/of kerken. De herdenkingsdienst, De wake. Alles heeft een betekenis en een functie.
Deze dagen zijn ook op een ander manier heel erg interessant voor mij. Ik zie een onafgebroken stroom aan zwarte jurkjes. Mijn favoriete kleur. Je ziet dat sjaaltjes uit zijn. Een broche kan nog net. Vooral veel parels. Parels zijn toegestaan bij een uitvaart. Ze lijken op tranen. Het dragen van goud en juwelen is ‘not done’. Dan zijn er de vele mooie zwarte hoedjes. Soms ook buiten. Geeft een extra probleem, want het waait daar hard. Stel je voor. Je bent net in beeld en dan waait je hoedje weg. Zwarte hoedjes. Niet overdadig, geen sociaal statement. Simpel, verfijnd maar wel heel mooi. Ben altijd al een fan van hoedjes geweest. Ik kijk natuurlijk ook naar meer dingen. De rouwauto, een Mercedes. Dat in Engeland? Ze hadden met mij contact kunnen opnemen. Ik heb een hele mooie zwarte Rolls Royce of Daimler rouwauto in mijn collectie. Was toch meer in de Engelse traditie geweest.
Dan de onzichtbare kist. Ik zit hier deze column te schrijven en ik heb de kist nog niet gezien. Ben wel nieuwsgierig. Heeft men gekozen voor een naturel, duurzame uitvaartkist of wordt het toch een massief verniste versie met tierlantijntjes?
Maar laten we ook even eerlijk zijn. Deze dagen van rouw en rituelen zijn ‘once in a lifetime’. Deze uitvaart heeft de naam ‘Operatie London Bridge’ gekregen. Toen bekend werd dat The Queen was overleden kwam ook de mededeling: ‘London Bridge has fallen’. Een tot in het kleinste detail uitgewerkt protocol. Samengesteld door The Queen zelf. Dat mag wel meer gezegd worden. Operatie London Bridge is geheel in het teken van, uitgewerkt door en volgens de voorkeuren van haar. De protocollen, de lezingen. Geen emotie, maar wel mooi in woorden uitdrukken wie zij was en wat zij voor het volk betekend heeft. Dit is haar afscheid van haar volk, van haar land op haar wijze. Hopelijk komt er snel een nieuw seizoen van The Crown op Netflix.
Dit prachtige traditionele afscheid is een gebeurtenis die we niet snel meer mee zullen maken. Ga daarom mee op de golf van traditie en gebruiken. Luister naar mooie muziek, de mooie teksten en kijk naar de prachtige modeshow.
Operatie London Bridge beheerst het wereldnieuws en ook deze column. Vandaar de, misschien wel, onbegrijpelijke titel. De column van deze maand zou gaan over Afscheidkamer Boxtel in mijn Afscheidshuis Boxtel. Een lang gekoesterde wens die eindelijk in vervulling zal gaan. Door het plaatsen van een speciale koeling ontstaat er een volwaardig Afscheidscentrum met nog meer mogelijkheden. Per 1 oktober kan een familie gebruikmaken van deze Afscheidkamer voor rouwbezoek. Vaak noemen we dat een rouwkamer. Ik heb het afgelopen jaren goed geluisterd naar de wensen van families. Deze wensen, tips en ideeën zijn meegenomen in Afscheidkamer Boxtel.
Het moest vooral huiselijk zijn. Lichte kleuren. Meubels waar je op gaat zitten en niet bang bent om je voeten op een bankje te leggen. Ik hoorde vaak: ‘als het maar geen showroom, wachtkamer of museum is’. Een eigen keuken. Vooral een grote hoeveelheid koeken, koekjes, cake, chocolaatjes, snoepjes en natuurlijk pepermuntjes. Een Afscheidkamer waar je ruim de tijd krijgt voor rouwbezoek. Met familie en vrienden koffiedrinken. Samen praten. Herinneringen aan elkaar vertellen. Er staat een tv waarop een powerpoint vertoond kan worden. Of gewoon foto’s of filmpjes van vroeger die dan juist zoveel waarde krijgen. Een geluidsinstallatie waarmee je samen kunt luisteren naar muziek en weg kunt dromen in alle mooie dingen die je samen hebt meegemaakt. Ook een plaats waar persoonlijke dingen neergezet kunnen worden. Waar je de meubels naar eigen smaak kunt verplaatsen. Rouwbezoek met een plus, flexibele mogelijkheden en duidelijke opties.
Nieuwsgierig? Tja het is afscheid nemen nieuwe stijl. Wat er allemaal mogelijk is? Wat zijn de tarieven? Op dit moment ook heel belangrijk. Ga gerust kijken op www.bakxafscheidshuizen.nl/afscheidkamerboxtel.
Mocht u nog vragen hebben, opmerkingen, verbeteringen, ideeën of andere informatie: graag. Want niet ik bepaal hoe het eruit ziet en wat de mogelijkheden zijn. Dat doet u...
Willemijn Bakx
06 29 17 64 37
www.bakx-uitvaartzorg.nl
www.bakxafscheidshuizen.nl
Ik wist dat ik deze week weer een column zou schrijven. Had al een onderwerp. De ruwe opzet lag klaar. Maar dan is er een onverwachte gebeurtenis die alles anders maakt. Het overlijden van Queen Elisabeth de tweede. Natuurlijk, zeker vanuit mijn werk, ben ik gekluisterd aan de BBC. De live uitzending begon al toen de familieleden met spoed naar Balmoral Castle kwamen. Dit zal eindigen met de (grootse) uitvaart op maandag. Je kunt van de Engelsen denken wat je wilt, maar traditie lijkt wel door hen te zijn uitgevonden. Dagen van vaste gebeurtenissen die door de commentatoren van de BBC op een interessante wijze worden uitgelegd. De proclamatie, het overdragen van de sleutel aan de nieuwe koning Charles de derde. Verblijf van de uitvaartkist met de Queen in verschillende kastelen en/of kerken. De herdenkingsdienst, De wake. Alles heeft een betekenis en een functie.
Deze dagen zijn ook op een ander manier heel erg interessant voor mij. Ik zie een onafgebroken stroom aan zwarte jurkjes. Mijn favoriete kleur. Je ziet dat sjaaltjes uit zijn. Een broche kan nog net. Vooral veel parels. Parels zijn toegestaan bij een uitvaart. Ze lijken op tranen. Het dragen van goud en juwelen is ‘not done’. Dan zijn er de vele mooie zwarte hoedjes. Soms ook buiten. Geeft een extra probleem, want het waait daar hard. Stel je voor. Je bent net in beeld en dan waait je hoedje weg. Zwarte hoedjes. Niet overdadig, geen sociaal statement. Simpel, verfijnd maar wel heel mooi. Ben altijd al een fan van hoedjes geweest. Ik kijk natuurlijk ook naar meer dingen. De rouwauto, een Mercedes. Dat in Engeland? Ze hadden met mij contact kunnen opnemen. Ik heb een hele mooie zwarte Rolls Royce of Daimler rouwauto in mijn collectie. Was toch meer in de Engelse traditie geweest.
Dan de onzichtbare kist. Ik zit hier deze column te schrijven en ik heb de kist nog niet gezien. Ben wel nieuwsgierig. Heeft men gekozen voor een naturel, duurzame uitvaartkist of wordt het toch een massief verniste versie met tierlantijntjes?
Maar laten we ook even eerlijk zijn. Deze dagen van rouw en rituelen zijn ‘once in a lifetime’. Deze uitvaart heeft de naam ‘Operatie London Bridge’ gekregen. Toen bekend werd dat The Queen was overleden kwam ook de mededeling: ‘London Bridge has fallen’. Een tot in het kleinste detail uitgewerkt protocol. Samengesteld door The Queen zelf. Dat mag wel meer gezegd worden. Operatie London Bridge is geheel in het teken van, uitgewerkt door en volgens de voorkeuren van haar. De protocollen, de lezingen. Geen emotie, maar wel mooi in woorden uitdrukken wie zij was en wat zij voor het volk betekend heeft. Dit is haar afscheid van haar volk, van haar land op haar wijze. Hopelijk komt er snel een nieuw seizoen van The Crown op Netflix.
Dit prachtige traditionele afscheid is een gebeurtenis die we niet snel meer mee zullen maken. Ga daarom mee op de golf van traditie en gebruiken. Luister naar mooie muziek, de mooie teksten en kijk naar de prachtige modeshow.
Operatie London Bridge beheerst het wereldnieuws en ook deze column. Vandaar de, misschien wel, onbegrijpelijke titel. De column van deze maand zou gaan over Afscheidkamer Boxtel in mijn Afscheidshuis Boxtel. Een lang gekoesterde wens die eindelijk in vervulling zal gaan. Door het plaatsen van een speciale koeling ontstaat er een volwaardig Afscheidscentrum met nog meer mogelijkheden. Per 1 oktober kan een familie gebruikmaken van deze Afscheidkamer voor rouwbezoek. Vaak noemen we dat een rouwkamer. Ik heb het afgelopen jaren goed geluisterd naar de wensen van families. Deze wensen, tips en ideeën zijn meegenomen in Afscheidkamer Boxtel.
Het moest vooral huiselijk zijn. Lichte kleuren. Meubels waar je op gaat zitten en niet bang bent om je voeten op een bankje te leggen. Ik hoorde vaak: ‘als het maar geen showroom, wachtkamer of museum is’. Een eigen keuken. Vooral een grote hoeveelheid koeken, koekjes, cake, chocolaatjes, snoepjes en natuurlijk pepermuntjes. Een Afscheidkamer waar je ruim de tijd krijgt voor rouwbezoek. Met familie en vrienden koffiedrinken. Samen praten. Herinneringen aan elkaar vertellen. Er staat een tv waarop een powerpoint vertoond kan worden. Of gewoon foto’s of filmpjes van vroeger die dan juist zoveel waarde krijgen. Een geluidsinstallatie waarmee je samen kunt luisteren naar muziek en weg kunt dromen in alle mooie dingen die je samen hebt meegemaakt. Ook een plaats waar persoonlijke dingen neergezet kunnen worden. Waar je de meubels naar eigen smaak kunt verplaatsen. Rouwbezoek met een plus, flexibele mogelijkheden en duidelijke opties.
Nieuwsgierig? Tja het is afscheid nemen nieuwe stijl. Wat er allemaal mogelijk is? Wat zijn de tarieven? Op dit moment ook heel belangrijk. Ga gerust kijken op www.bakxafscheidshuizen.nl/afscheidkamerboxtel.
Mocht u nog vragen hebben, opmerkingen, verbeteringen, ideeën of andere informatie: graag. Want niet ik bepaal hoe het eruit ziet en wat de mogelijkheden zijn. Dat doet u...
Willemijn Bakx
06 29 17 64 37
www.bakx-uitvaartzorg.nl
www.bakxafscheidshuizen.nl