De bal is rond......
De bal is rond….
Heb op mijn zolder heel, heel, heel ver achterin een doos gevonden met alle oranje spullen. Er kijkt mij een vale, ooit mooi oranje leeuw mistroostig aan. Een oranje schort, tuinbroek, wat kleine onduidelijke pluizige dingen. Verkreukelde slingers. Alles is nogal stoffig. Gelukkig heb ik nog een vlag en een oranje boa. Daar moet ik het dan maar mee doen. Oranjegevoel in coronatijd. Dan zit je thuis, op de eerste rij, voetbal te kijken.
Zaterdag 12 juni. Denemarken tegen Finland. Christian Eriksen valt en staat niet meer op. Plotseling is het niet meer gewoon een voetbalwedstrijd kijken. We zitten thuis, op de bank, te kijken hoe hij vecht voor zijn leven. Naast de schok, het onwerkelijke beeld, ontstond er bij mij een steeds groter wordende bewondering. Geweldig dat er zoveel mensen, op dat moment, wisten wat ze moesten doen. Ook het publiek, dat ingetogen de rust bewaarde. Respect toonde. De medespelers die meteen in een kring om Christian gingen staan. Zo verbonden en zorgzaam. Zag toch de angst en verdriet op hun gezichten, in hun ogen. Gelukkig is Christian Eriksen stabiel en bij bewustzijn.
En dan zit je de volgende dag achter je pc om een column te schrijven over afscheid nemen. Bleef toch aan deze gebeurtenis denken. Voetbal en afscheid nemen. In de Eredivisie zijn 9 clubs een samenwerking aangegaan met een verzekeringsbedrijf of uitvaartverzorging om dit mogelijk te maken. Het verzoek om een uitvaart in een voetbalstadion te houden, komt niet zo vaak voor. Daarvoor zijn verschillende redenen. “De clubs zijn geneigd mee te werken, maar je moet wel rekening houden met de planning. Stel de uitvaart staat gepland op zaterdagmiddag en de club moet zaterdagavond voetballen. Dan heb je een grote uitdaging en is het maar de vraag of het gaat.”
Zo’n uitvaart in een voetbalstadion levert wel mooie sfeerbeelden op. “In het stadion hebben we nog in mooie en kleine kring van ongeveer 40 gedineerd na de uitvaart. We hadden een prachtig uitzicht over het veld. Het is heel klein en intiem en dat toch in zo’n groot stadion.”
Zo bestaat er het Ajax herdenkingsveld, een betekenisvolle plek voor nabestaanden om te bezoeken en herinneringen op te halen. Dit veld is opgezet als voetbalveld en bevat gras uit het voetbalstadion dat tussen 1934 en 1996 de thuishaven was van Ajax: stadion De Meer. Het gras uit dit legendarische stadion is op 12 augustus 1996 naar Herdenkingspark Westgaarde gebracht. Ook één van de dug-outs uit het stadion in Amsterdam-Oost is te vinden op het Ajax herdenkingsveld. Veel legendarische spelers en trainers van Ajax hebben in deze dug-out gezeten. Bezoekers kunnen hier een moment voor zichzelf nemen op dezelfde plek waar zo veel spelers hun wedstrijden beleefden. Als een Ajacied overlijdt en er wordt gekozen voor een crematie, dan kan hier de as worden uitgestrooid.
Er kwamen bij mij ook zoveel herinneringen terug. Momenten waarbij voetbal deel uitmaakte van een uitvaart. Op zoveel verschillende, grote, kleine, spontane manieren. De afscheidsbijeenkomst in de kantine. De rouwauto die langzaam langs de voetbalvelden rijdt. Even wordt de wedstrijd stilgelegd. De erehaag, met fakkels, als laatste eerbetoon. Hoe vanzelfsprekend is het niet dat de voorzitter van de club zijn herinneringen wil voorlezen tijdens de dienst. De bloemen in de clubkleuren. Bloemstukken waarbij een voetbal met de handtekeningen van het team op de kist ligt. Ook de clubsjaal, de voetbalsokken, voetbalschoenen of een speciaal shirt worden op of bij de kist gelegd. De clubvlag naast de kist. Tot zelfs een keer een stukje gras. Natuurlijk niet uit het eigenlijke speelveld, maar mooi ergens langs de kant uitgesneden. Het was wel het gras, beetje van het eerste veld…
Je kunt ook een uitvaartkist voorzien van de clubkleuren, het logo, een speciale spreuk. Ik heb korte filmpjes van een wedstrijd gezien tijdens de dienst. Een keer had de familie een grammofoonplaat (sic) met daarop het live verslag van een voetbalwedstrijd. Deze opname was voor de overledene heel erg belangrijk. Tijdens de dienst hebben we daar een paar minuten naar geluisterd. Vrienden mochten eens gebruikmaken van de FC Den Bosch spelersbus. Zo konden zij samen naar de plek die voor hen zoveel betekenis had.
Koekjes in de clubkleuren. Je kunt nu ook prachtige cupcakes laten bakken, in de juiste kleuren en wanneer je wilt ook met het logo. De kantine die we mochten gebruiken voor het rouwbezoek. De bestuurskamer was prachtig aangepast als rouwkamer. Daar konden clubgenoten samen persoonlijk afscheid nemen. Daarna, zoals de familie het wilde, een pilsje aan de bar. Samen in de kantine. Samen praten over herinneringen, samen zo ervoor zorgen dat iemand bij de club blijft. Afscheid nemen, dat kan overal…
Willemijn Bakx
06 29 17 64 37
www.bakx-uitvaartzorg.nl
www.bakxafscheidshuizen.nl
www.memoriae.nl
Heb op mijn zolder heel, heel, heel ver achterin een doos gevonden met alle oranje spullen. Er kijkt mij een vale, ooit mooi oranje leeuw mistroostig aan. Een oranje schort, tuinbroek, wat kleine onduidelijke pluizige dingen. Verkreukelde slingers. Alles is nogal stoffig. Gelukkig heb ik nog een vlag en een oranje boa. Daar moet ik het dan maar mee doen. Oranjegevoel in coronatijd. Dan zit je thuis, op de eerste rij, voetbal te kijken.
Zaterdag 12 juni. Denemarken tegen Finland. Christian Eriksen valt en staat niet meer op. Plotseling is het niet meer gewoon een voetbalwedstrijd kijken. We zitten thuis, op de bank, te kijken hoe hij vecht voor zijn leven. Naast de schok, het onwerkelijke beeld, ontstond er bij mij een steeds groter wordende bewondering. Geweldig dat er zoveel mensen, op dat moment, wisten wat ze moesten doen. Ook het publiek, dat ingetogen de rust bewaarde. Respect toonde. De medespelers die meteen in een kring om Christian gingen staan. Zo verbonden en zorgzaam. Zag toch de angst en verdriet op hun gezichten, in hun ogen. Gelukkig is Christian Eriksen stabiel en bij bewustzijn.
En dan zit je de volgende dag achter je pc om een column te schrijven over afscheid nemen. Bleef toch aan deze gebeurtenis denken. Voetbal en afscheid nemen. In de Eredivisie zijn 9 clubs een samenwerking aangegaan met een verzekeringsbedrijf of uitvaartverzorging om dit mogelijk te maken. Het verzoek om een uitvaart in een voetbalstadion te houden, komt niet zo vaak voor. Daarvoor zijn verschillende redenen. “De clubs zijn geneigd mee te werken, maar je moet wel rekening houden met de planning. Stel de uitvaart staat gepland op zaterdagmiddag en de club moet zaterdagavond voetballen. Dan heb je een grote uitdaging en is het maar de vraag of het gaat.”
Zo’n uitvaart in een voetbalstadion levert wel mooie sfeerbeelden op. “In het stadion hebben we nog in mooie en kleine kring van ongeveer 40 gedineerd na de uitvaart. We hadden een prachtig uitzicht over het veld. Het is heel klein en intiem en dat toch in zo’n groot stadion.”
Zo bestaat er het Ajax herdenkingsveld, een betekenisvolle plek voor nabestaanden om te bezoeken en herinneringen op te halen. Dit veld is opgezet als voetbalveld en bevat gras uit het voetbalstadion dat tussen 1934 en 1996 de thuishaven was van Ajax: stadion De Meer. Het gras uit dit legendarische stadion is op 12 augustus 1996 naar Herdenkingspark Westgaarde gebracht. Ook één van de dug-outs uit het stadion in Amsterdam-Oost is te vinden op het Ajax herdenkingsveld. Veel legendarische spelers en trainers van Ajax hebben in deze dug-out gezeten. Bezoekers kunnen hier een moment voor zichzelf nemen op dezelfde plek waar zo veel spelers hun wedstrijden beleefden. Als een Ajacied overlijdt en er wordt gekozen voor een crematie, dan kan hier de as worden uitgestrooid.
Er kwamen bij mij ook zoveel herinneringen terug. Momenten waarbij voetbal deel uitmaakte van een uitvaart. Op zoveel verschillende, grote, kleine, spontane manieren. De afscheidsbijeenkomst in de kantine. De rouwauto die langzaam langs de voetbalvelden rijdt. Even wordt de wedstrijd stilgelegd. De erehaag, met fakkels, als laatste eerbetoon. Hoe vanzelfsprekend is het niet dat de voorzitter van de club zijn herinneringen wil voorlezen tijdens de dienst. De bloemen in de clubkleuren. Bloemstukken waarbij een voetbal met de handtekeningen van het team op de kist ligt. Ook de clubsjaal, de voetbalsokken, voetbalschoenen of een speciaal shirt worden op of bij de kist gelegd. De clubvlag naast de kist. Tot zelfs een keer een stukje gras. Natuurlijk niet uit het eigenlijke speelveld, maar mooi ergens langs de kant uitgesneden. Het was wel het gras, beetje van het eerste veld…
Je kunt ook een uitvaartkist voorzien van de clubkleuren, het logo, een speciale spreuk. Ik heb korte filmpjes van een wedstrijd gezien tijdens de dienst. Een keer had de familie een grammofoonplaat (sic) met daarop het live verslag van een voetbalwedstrijd. Deze opname was voor de overledene heel erg belangrijk. Tijdens de dienst hebben we daar een paar minuten naar geluisterd. Vrienden mochten eens gebruikmaken van de FC Den Bosch spelersbus. Zo konden zij samen naar de plek die voor hen zoveel betekenis had.
Koekjes in de clubkleuren. Je kunt nu ook prachtige cupcakes laten bakken, in de juiste kleuren en wanneer je wilt ook met het logo. De kantine die we mochten gebruiken voor het rouwbezoek. De bestuurskamer was prachtig aangepast als rouwkamer. Daar konden clubgenoten samen persoonlijk afscheid nemen. Daarna, zoals de familie het wilde, een pilsje aan de bar. Samen in de kantine. Samen praten over herinneringen, samen zo ervoor zorgen dat iemand bij de club blijft. Afscheid nemen, dat kan overal…
Willemijn Bakx
06 29 17 64 37
www.bakx-uitvaartzorg.nl
www.bakxafscheidshuizen.nl
www.memoriae.nl