Allerzielen

Allerzielen…


Het is weer bijna Allerzielen. In de plantenzaken en de supermarkten zie je de witte chrysanten weer staan. Een mooie traditie om in de herfst, rond Allerzielen een mooie chrysant op het graf neer te zetten. Dit jaargetijde heeft symbolisch met het leven te maken. Nu verkleuren de bladeren, het wordt kouder. Alsof de natuur ons wil vertellen dat zo veel sterfelijk is.


We krijgen hier in Nederland ook steeds meer te maken met Halloween. Kinderen die verkleed langs de deuren gaan om snoep op te halen, terwijl de ouders op straat toekijken. Misschien weet niet iedereen dat, maar Halloween had vroeger ook te maken met de geesten van de overledenen. Maar ja, Halloween heeft nu niet veel meer te maken met de oorspronkelijke betekenis. Meer met het toekomstige bezoek aan de tandarts…


Allerzielen heeft te maken met sterfelijkheid. Er zijn heel veel verschillende gebruiken die verbonden zijn aan Allerzielen. Vaak woont men samen de Allerzielenmis bij, processies of lichtjestochten. Het aansteken van kaarsen en deze op het graf plaatsen. Het graf versieren met witte bloemen. Ook samen zielenbroodjes eten. Deze broodjes werden vroeger tijdens de dienst uitgedeeld aan arme mensen.


Rondom Allerzielen werden vroeger veel verhalen verteld. Verhalen over de terugkeer van de doden. De vele lichtjes buiten en het luiden van de klokken heeft hier mee te maken. Dit was om ze de weg te wijzen. Er werden gekruiste bosjes stro op de graven gelegd. Als afweer van het kwade. In Midden- en Zuid-Amerika wordt Allerzielen uitbundig gevierd. Hele families gaan naar het kerkhof met tassen vol met eten en drinken. Ze versieren de graven met bloemen en slingers. Muzikanten maken muziek. De hele dag is het een gezellige boel op de begraafplaats. Allerzielen sluit dan aan bij een oude traditie: je moet goed zorgen voor de geesten van de doden. Zo laat je zien dat die er nog gewoon bij horen.


Maar er is een ding dat we overal terugzien bij de verschillende gebruiken met Allerzielen. De vele kaarsjes. Een kaarsje aansteken, het levend lichtje. Dat kleine vlammetje dat brandt en laat zien dat je de ander niet zult vergeten. Dit jaar krijgt Allerzielen een nieuwe betekenis, in een besloten vorm. Toch zal ik ook dit jaar weer de grote kaarsen maken voor de Allerzielenmis. Ook de kleine grafkaarsjes zullen op het kerkhof in Liempde staan. Kleine lichtjes voor zovelen van wie we afscheid hebben moeten nemen. Nu of wat langer geleden.


Juist nu, in deze nieuwe werkelijkheid, is het goed om even stil te staan bij leven en dood. Daarbij is er een ding dat niets en niemand je kan afnemen en dat zijn herinneringen. Samen herinneren, samen gedenken. Er voor elkaar zijn. Steek een kaarsje aan. Thuis, in je tuin, op je terras of balkon, op het kerkhof, in een kappelletje of waar het ook mag. Laten al deze levende lichtjes een teken zijn. Lichtjes die ons de weg wijzen, lichtjes voor afscheid nemen, lichtjes om elkaar nu te steunen, lichtjes voor de toekomst.


Omdat ieder lichtje een verhaal is
groter dan alle woorden
van missen en dood
van liefde, levensgroot
die we spraken en hoorden,
daarom maken we licht.


Omdat samen niet alleen is
als de dagen donker zijn
zo ver weg, zo dichtbij
de sterren ver voorbij
delen in liefde en pijn,
daarom maken we licht.


Omdat je nooit wordt vergeten
omdat je bij ons blijft bestaan
jouw naam, in dit licht
jouw ziel, jouw gezicht
in ons hart voortaan,
daarom maken we licht.


Willemijn Bakx
06 29 17 64 37
www.bakx-uitvaartzorg.nl
 
 

Cookie instellingen