Rouw wandeling.....
Rouwwandeling……
Heel veel jaren geleden had je ieder jaar de Pax Christi voettochten. Vanuit ’s-Hertogenbosch liepen jongeren samen een route naar ’s-Hertogenbosch. Je werd in een groep geplaatst. Dat heette een kapittel. Vooraf kreeg je een lijst met de deelnemers van jou kapittel. Je moest deze lijst goed bekijken of er niet iemand in je kapittel zat die je kende. Dat was heel belangrijk. Je zat in een kapittel met voor jou allemaal onbekende mensen. Samen met deze mensen ging je lopen, niet wandelen, niet slenteren, nee flink doorlopen. Zeker ook omdat je je eigen rugzak droeg met alles wat je nodig had om te overnachten. Want je liep drie dagen door Brabant, met als einddoel een afsluiting in de Sint Jan. Dat overnachten was op, vaak verrassende, plaatsen. In een school, buurthuis, sporthal, woonhuis, schuur tot in een stal (wel zonder koeien). Het gesprek tijdens de voettocht was belangrijk. Nadenken en praten over de wereld, over wat je belangrijk vond. Er werd naar je geluisterd. Jij luisterde naar anderen. Je leerde anderen kennen, maar ook jezelf. Heb nog veel mooie herinneringen, brieven en wat zwart/wit foto’s van deze mooie voettochten.
Nu denk je natuurlijk, Pax Christi voettochten waarom begint ze hierover. Tja dat heeft te maken met samen lopen en praten. Nadenken en praten is dan eigenlijk een eenvoudig. Wanneer je loopt kijk je naar de omgeving, naar waar je loopt. Dat maakt praten en nadenken zo eenvoudig en makkelijk. Even de wind door je hoofd laten waaien. Even alles op een rijtje zetten.
Soms is samen wandelen met mensen die hetzelfde meegemaakt hebben als jij heel fijn. Je hoeft niets uit te leggen. Hoe is het nu met je? Een vraag die moeilijk te beantwoorden is als je een geliefde hebt verloren. Verlies hoort bij het leven, maar praten over de dood lukt niet altijd. Terwijl dat de pijn juist kan verlichten.
Daarom organiseren Miriam van Breugel (Mijn Herdenking winkel) en ik een rouwwandeling. Om samen met lotgenoten al wandelend ervaringen en herinneringen te delen. Hoe kort of lang geleden dit verlies ook is geweest. In beweging komen, kan fijn zijn. Rust geven voor iemand die te maken heeft met verlies, verdriet en rouw. Door te wandelen in een groep mensen die een verlies door overlijden hebben meegemaakt kun je letterlijk en figuurlijk samen stappen nemen in een rouwproces. Je vind hierdoor de herkenning en erkenning in elkaars verhalen. Door met een ander te praten, te luisteren of samen stil te zijn kun je de ander ook helpen.
De rouwwandeling vindt plaats op zondagmorgen 12 september. Het wandelen duurt ongeveer 45 minuten. We verzamelen in het Afscheidshuis Boxtel, Ducaat 5 in Boxtel. Om 10.00 uur beginnen we met een kopje koffie of thee. Met een kleine groep maken we de rouwwandeling. Wanneer we weer terug zijn in het Afscheidshuis Boxtel is het vrij om na afloop samen na te praten. Er staat een lekkere high tea klaar. We sluiten deze rouwwandeling zo rond 12.00 uur af.
Het kan zijn dat je graag mee wilt lopen. je bent van harte welkom. Het maakt niet uit waarom je mee wilt doen. Misschien heb je recent te maken gehad met verlies. Voor jou is de wereld voorgoed veranderd. Voor de mensen in je omgeving vaak niet. Misschien was het afscheid wat langer geleden. Dat wil dan niet zeggen dat er geen verdriet of gemis meer kan zijn. Misschien vind je het fijn om even met anderen, die hetzelfde meemaken, erover te praten. Praten over je verdriet, over alleen zijn, maar ook over mooie herinneringen. Misschien vind je het fijn om te luisteren. Om te merken dat jij niet de enige bent die de stilte voelt, Het lege plekje wat er nog steeds is. Misschien kan je door het praten tijdens het wandelen elkaar helpen. Gewoon door ervaringen van mensen die het ook meegemaakt hebben en dus weten wat het is om alleen verder te moeten.
Wij nodigen je uit voor een rouwwandeling, vragen niet waarom je mee wilt gaan. Vragen niet waarom je zoveel praat, waarom je even huilt, waarom je niets zegt. Het is vooral een samen zijn zonder dat je iets moet. Alles mag. We hopen vooral dat het jou helpt, op wat voor een manier dan ook. Even weg, even de wind door je hoofd laten waaien, even alle gedachten en gevoelens los laten of juist niet. Want alle kleine beetjes, woorden, stilte, lopen, praten, luisteren kunnen helpen. Daar is deze rouwwandeling dan ook voor.
Wil je graag meelopen, laat het ons even weten. We willen de groep klein houden.
Willemijn Bakx Miriam van Breugel
Bakx Uitvaartzorg Mijn Herdenking winkel
06 29 17 64 37 06 22 36 08 51
Heel veel jaren geleden had je ieder jaar de Pax Christi voettochten. Vanuit ’s-Hertogenbosch liepen jongeren samen een route naar ’s-Hertogenbosch. Je werd in een groep geplaatst. Dat heette een kapittel. Vooraf kreeg je een lijst met de deelnemers van jou kapittel. Je moest deze lijst goed bekijken of er niet iemand in je kapittel zat die je kende. Dat was heel belangrijk. Je zat in een kapittel met voor jou allemaal onbekende mensen. Samen met deze mensen ging je lopen, niet wandelen, niet slenteren, nee flink doorlopen. Zeker ook omdat je je eigen rugzak droeg met alles wat je nodig had om te overnachten. Want je liep drie dagen door Brabant, met als einddoel een afsluiting in de Sint Jan. Dat overnachten was op, vaak verrassende, plaatsen. In een school, buurthuis, sporthal, woonhuis, schuur tot in een stal (wel zonder koeien). Het gesprek tijdens de voettocht was belangrijk. Nadenken en praten over de wereld, over wat je belangrijk vond. Er werd naar je geluisterd. Jij luisterde naar anderen. Je leerde anderen kennen, maar ook jezelf. Heb nog veel mooie herinneringen, brieven en wat zwart/wit foto’s van deze mooie voettochten.
Nu denk je natuurlijk, Pax Christi voettochten waarom begint ze hierover. Tja dat heeft te maken met samen lopen en praten. Nadenken en praten is dan eigenlijk een eenvoudig. Wanneer je loopt kijk je naar de omgeving, naar waar je loopt. Dat maakt praten en nadenken zo eenvoudig en makkelijk. Even de wind door je hoofd laten waaien. Even alles op een rijtje zetten.
Soms is samen wandelen met mensen die hetzelfde meegemaakt hebben als jij heel fijn. Je hoeft niets uit te leggen. Hoe is het nu met je? Een vraag die moeilijk te beantwoorden is als je een geliefde hebt verloren. Verlies hoort bij het leven, maar praten over de dood lukt niet altijd. Terwijl dat de pijn juist kan verlichten.
Daarom organiseren Miriam van Breugel (Mijn Herdenking winkel) en ik een rouwwandeling. Om samen met lotgenoten al wandelend ervaringen en herinneringen te delen. Hoe kort of lang geleden dit verlies ook is geweest. In beweging komen, kan fijn zijn. Rust geven voor iemand die te maken heeft met verlies, verdriet en rouw. Door te wandelen in een groep mensen die een verlies door overlijden hebben meegemaakt kun je letterlijk en figuurlijk samen stappen nemen in een rouwproces. Je vind hierdoor de herkenning en erkenning in elkaars verhalen. Door met een ander te praten, te luisteren of samen stil te zijn kun je de ander ook helpen.
De rouwwandeling vindt plaats op zondagmorgen 12 september. Het wandelen duurt ongeveer 45 minuten. We verzamelen in het Afscheidshuis Boxtel, Ducaat 5 in Boxtel. Om 10.00 uur beginnen we met een kopje koffie of thee. Met een kleine groep maken we de rouwwandeling. Wanneer we weer terug zijn in het Afscheidshuis Boxtel is het vrij om na afloop samen na te praten. Er staat een lekkere high tea klaar. We sluiten deze rouwwandeling zo rond 12.00 uur af.
Het kan zijn dat je graag mee wilt lopen. je bent van harte welkom. Het maakt niet uit waarom je mee wilt doen. Misschien heb je recent te maken gehad met verlies. Voor jou is de wereld voorgoed veranderd. Voor de mensen in je omgeving vaak niet. Misschien was het afscheid wat langer geleden. Dat wil dan niet zeggen dat er geen verdriet of gemis meer kan zijn. Misschien vind je het fijn om even met anderen, die hetzelfde meemaken, erover te praten. Praten over je verdriet, over alleen zijn, maar ook over mooie herinneringen. Misschien vind je het fijn om te luisteren. Om te merken dat jij niet de enige bent die de stilte voelt, Het lege plekje wat er nog steeds is. Misschien kan je door het praten tijdens het wandelen elkaar helpen. Gewoon door ervaringen van mensen die het ook meegemaakt hebben en dus weten wat het is om alleen verder te moeten.
Wij nodigen je uit voor een rouwwandeling, vragen niet waarom je mee wilt gaan. Vragen niet waarom je zoveel praat, waarom je even huilt, waarom je niets zegt. Het is vooral een samen zijn zonder dat je iets moet. Alles mag. We hopen vooral dat het jou helpt, op wat voor een manier dan ook. Even weg, even de wind door je hoofd laten waaien, even alle gedachten en gevoelens los laten of juist niet. Want alle kleine beetjes, woorden, stilte, lopen, praten, luisteren kunnen helpen. Daar is deze rouwwandeling dan ook voor.
Wil je graag meelopen, laat het ons even weten. We willen de groep klein houden.
Willemijn Bakx Miriam van Breugel
Bakx Uitvaartzorg Mijn Herdenking winkel
06 29 17 64 37 06 22 36 08 51