Bulderend afscheid
https://www.facebook.com/bakxuitvaartzorg.nl/videos/1213844173231819
BEKIJK DIT UNIEKE, PERSOONLIJKE AFSCHEID VIA DE LINK HIERBOVEN.
Bulderend afscheid…
Door mijn werk zie ik vaak hoe diep mensen betrokken zijn bij elkaar. Het blijft me verbazen, die verbondenheid die soms plotseling zichtbaar wordt, zelfs in de meest onverwachte situaties. Ik heb weer het voorrecht gehad om dat van dichtbij mee te maken. Vaak begint het met een idee, een verlangen om op een passende manier afscheid te nemen van iemand die veel betekende. Een afscheid groeit, zeg ik altijd. Het is een proces dat begint met een gesprek, een herinnering, en stap voor stap meer vorm krijgt.
Vorige week had ik weer zo’n bijzondere ervaring. Dit keer ging het om een man met een grote liefde voor motoren en vrijheid. Zijn passie was de open weg, het gevoel van de wind in zijn gezicht, de eindeloze Route 66. Hij was een echte Easy Rider, een dromer die zijn vrijheid vond op twee wielen. De muziekkeuze stond dan ook vast: Steppenwolf, Pink Floyd, The Doors. En niet zachtjes, nee, het volume moest maximaal zijn. De muziek moest voelen zoals hij zich voelde wanneer hij op zijn motor zat: vrij, onbevangen, vol leven.
De familie kwam al snel met een prachtig wens. Ze wilden hem een passend eerbetoon geven door zijn laatste reis te laten begeleiden door motorrijders. Een oproep op social media bracht meer dan een paar motorrijders op de been. Er kwamen er tientallen, van alle soorten en maten: Easy Rider-achtige motoren, motoren met zijspan, oude en gloednieuwe motoren. Het was indrukwekkend. Dit is wat ik bedoel: mensen hebben nog steeds oog voor elkaar, vroeger of nu. Onbevangen en direct klaarstaan voor elkaar. Het laten zien dat iemand belangrijk voor hen is geweest, dat afscheid nemen zoveel meer kan zijn dan alleen een ritueel. Het is een manier om de ander te gedenken, maar ook om elkaar te steunen en te ondersteunen in een moeilijke tijd.
De tocht die volgde was precies wat bij hem paste. Een stoet van motoren, bulderend over de weg/snelweg, als een laatste groet aan een man die zijn vrijheid vond op twee wielen. Bij het crematorium vormden de motorrijders een erehaag. Hij reed nog een keer, met het oorverdovende geluid van bulderende motoren, langs zijn vrienden. Het was een moment van kippenvel, van saamhorigheid, respect en eerbied. Wil je dit prachtige eerbetoon ook zien en voelen? Kijk dan op mijn TikTok, Instagram, LinkedIn, Facebook of website. Een prachtig en passend afscheid voor iemand die in zijn leven altijd op zoek was naar vrijheid. Die vrijheid vond hij op zijn prachtige Easy Rider-motor, totdat die vrijheid hem werd afgenomen door een dodelijke tegenstander. En toch… uiteindelijk, werd hij bevrijd en vond hij opnieuw zijn vrijheid.
"Get your motor runnin'. Head out on the highway. Lookin' for adventure and whatever comes our way..." Like a true nature's child, we were born, born to be wild. We can climb so high, I never wanna die.
Voor hem en voor iedereen voor wie vrijheid geen woord is, maar een gevoel en een doel.
Willemijn Bakx
BEKIJK DIT UNIEKE, PERSOONLIJKE AFSCHEID VIA DE LINK HIERBOVEN.
Bulderend afscheid…
Door mijn werk zie ik vaak hoe diep mensen betrokken zijn bij elkaar. Het blijft me verbazen, die verbondenheid die soms plotseling zichtbaar wordt, zelfs in de meest onverwachte situaties. Ik heb weer het voorrecht gehad om dat van dichtbij mee te maken. Vaak begint het met een idee, een verlangen om op een passende manier afscheid te nemen van iemand die veel betekende. Een afscheid groeit, zeg ik altijd. Het is een proces dat begint met een gesprek, een herinnering, en stap voor stap meer vorm krijgt.
Vorige week had ik weer zo’n bijzondere ervaring. Dit keer ging het om een man met een grote liefde voor motoren en vrijheid. Zijn passie was de open weg, het gevoel van de wind in zijn gezicht, de eindeloze Route 66. Hij was een echte Easy Rider, een dromer die zijn vrijheid vond op twee wielen. De muziekkeuze stond dan ook vast: Steppenwolf, Pink Floyd, The Doors. En niet zachtjes, nee, het volume moest maximaal zijn. De muziek moest voelen zoals hij zich voelde wanneer hij op zijn motor zat: vrij, onbevangen, vol leven.
De familie kwam al snel met een prachtig wens. Ze wilden hem een passend eerbetoon geven door zijn laatste reis te laten begeleiden door motorrijders. Een oproep op social media bracht meer dan een paar motorrijders op de been. Er kwamen er tientallen, van alle soorten en maten: Easy Rider-achtige motoren, motoren met zijspan, oude en gloednieuwe motoren. Het was indrukwekkend. Dit is wat ik bedoel: mensen hebben nog steeds oog voor elkaar, vroeger of nu. Onbevangen en direct klaarstaan voor elkaar. Het laten zien dat iemand belangrijk voor hen is geweest, dat afscheid nemen zoveel meer kan zijn dan alleen een ritueel. Het is een manier om de ander te gedenken, maar ook om elkaar te steunen en te ondersteunen in een moeilijke tijd.
De tocht die volgde was precies wat bij hem paste. Een stoet van motoren, bulderend over de weg/snelweg, als een laatste groet aan een man die zijn vrijheid vond op twee wielen. Bij het crematorium vormden de motorrijders een erehaag. Hij reed nog een keer, met het oorverdovende geluid van bulderende motoren, langs zijn vrienden. Het was een moment van kippenvel, van saamhorigheid, respect en eerbied. Wil je dit prachtige eerbetoon ook zien en voelen? Kijk dan op mijn TikTok, Instagram, LinkedIn, Facebook of website. Een prachtig en passend afscheid voor iemand die in zijn leven altijd op zoek was naar vrijheid. Die vrijheid vond hij op zijn prachtige Easy Rider-motor, totdat die vrijheid hem werd afgenomen door een dodelijke tegenstander. En toch… uiteindelijk, werd hij bevrijd en vond hij opnieuw zijn vrijheid.
"Get your motor runnin'. Head out on the highway. Lookin' for adventure and whatever comes our way..." Like a true nature's child, we were born, born to be wild. We can climb so high, I never wanna die.
Voor hem en voor iedereen voor wie vrijheid geen woord is, maar een gevoel en een doel.
Willemijn Bakx